Reflectie Sanne Voor virtuele school heb ik samengewerkt met (in totaal): Lindsey, Hilde, Patrick, Suzanne en Thijmen. Ons groepje heeft een dynamische periode meegemaakt: Patrick kwam bij ons, zodat hij niet in een duo dit project hoefde te maken. Suzanne stopte met de opleiding, één a twee weken na de start van het project. Als laatste stopte Thijmen rondt kersttijd. Hierdoor kwamen wij uiteindelijk als groep die we nu zijn (Lindsey, Hilde, Patrick, Sanne). De communicatie in onze groep verliep naar mijn mening goed. Het was veelal via WhatsApp. Dit had zo zijn voordelen. Niet iedereen was altijd aanwezig (voornamelijk ik), we konden altijd en overal overleggen, ideeën voorleggen op het moment dat het ons te binnen schoot en we konden alles teruglezen. Van tevoren hadden wij een verdeling gemaakt, die later iets veranderd was door bovengenoemde omstandigheden. De verdeling is goed uitgepakt.
Misschien was het de verdeling, misschien was het de online communicatie of de drukte die er in de opleiding en werkomstandigheden ligt, maar veel samenwerking was er niet. Iedereen deed zijn ding en leverde het in als het klaar was. Aan de andere kant was veel samenwerking voor ons niet nodig. Aan het begin van ons project hebben we met zijn allen bij elkaar gezeten en het over Unitatis gehad: waar staan wij voor, hoe willen we het eruit zien, roosters, etc. Iedereen had een inbreng en een goed idee hoe wij onze school eruit wilden laten zien.
Zelf ben ik het met één ding niet eens als het gaat om onze school, en dat gaat om de locatie. Het idee van in de dierentuin vind ik top. Kinderen zijn er enthousiast over (mijn eigen stagegroep) en het is een mooie, authentieke manier om kinderen te leren hoe te zorgen voor dieren, de wereld en elkaar. De vraag was alleen welke dierentuin, het antwoord werd uiteindelijk Artis. Ik ben hier persoonlijk tegen omdat de dieren in te kleine kooien leven en die dierentuin daardoor dieronvriendelijk is. Daarnaast geef je aan de kinderen mee dat het prima is om zo met dieren om te gaan en te behandelen. Dat vind ik onder geen enkele omstandigheid goed. Ook had voor mij twee andere speerpunten van onze school wat meer naar voren mogen komen: mentale gezondheid en duurzaamheid.
Ik moet bekennen dat ik al met al tevreden ben. Communicatie, verdeling, samenwerking en het project. Een volgend project durf ik goed aan te gaan met deze groep.
Reflectie Hilde Om te beginnen vond ik het een ontzettend leuk project. Je kon je creativiteit erin kwijt en je was samen een team. Het is prettig dat je een groepje hebt waarvan je weet dat iedereen zijn steentje wil bijdragen. Onze groep ging van 5 leden, naar 6, naar 5 en toen ineens naar 4. Maar ook de 2 studenten die zijn gestopt met de opleiding hadden aangegeven dat we nog bij hen aan de bel konden trekken. In de eerste paar lessen hebben we vooral besproken wat we allemaal belangrijk vinden aan een school. Hierin kwamen we al gauw samen tot de conclusie dat we fan waren van leren door te ervaren. Tevens stond de natuur centraal. Leerlingen zitten tegenwoordig veel achter computers en IPads. Hier zijn wij geen voorstander van. Samen hebben we Openbare basisschool Unitatis neergezet. Hier zijn we trots op. Er heeft ontzettend veel tijd en moeite ingezeten, wat mij tot het volgende punt brengt. Ik vind jammer dat we hiervoor maar 2 studiepunten krijgen. Het is een grote, erg leuke opdracht, waar je een hele tijd mee bezig bent. Voor OJW krijgen we 3 studiepunten, zoals ik heb gezien, en dit is een toets. Voor andere toetsen kunnen we ook 2 studiepunten verdienen. Naar mijn mening had dit vak meer studiepunten mogen hebben. Onze samenwerking verliep prima. We hebben veel overlegd, ook via de app, en bespraken zo onze vragen en opmerkingen. Ook gaven we elkaar regelmatig advies en werden we erop gewezen hoe ver we waren met onze taak. In de taken was niet heel veel samenwerking aanwezig, maar we stonden wel altijd paraat voor elkaar. Wel hebben we elkaars deel allemaal doorgelezen en gecontroleerd. Zo konden we op- en/of aanmerkingen doorgeven. De taken waren als volgt verdeeld: Sanne en Lindsey beantwoorden de toets vragen en hebben geholpen met het logo. Hilde zorgde voor de website en Patrick, onze technische man, regelde het schoolgebouw. Ik heb in een tussenuur lang met Patrick om de tafel gezeten over hoe we het schoolgebouw neer wilden zetten. Hij kwam er al wel gauw achter dat Google Sketch up niet heel gemakkelijk was. Je moest er veel mee oefenen. Ik ben blij dat ik dit niet hoefde te doen, aangezien ik daar helemaal niet handig mee ben. Wel denk ik dat je het kunt leren, maar ik geloof wel dat je er inzicht voor moet hebben. Ik denk dat we ieder een taak hebben gekozen waarvan we weten dat dit een sterk punt van ons is. Sanne en Lindsey hebben een beetje de aard van Unitatis bedacht en ze hebben de vragen sterk beantwoord. Ik ben trots op de website. Ik houd niet van last minute dus had deze in de kerstvakantie dan ook al af. Ik ben erg tevreden over de resultaten en trots op onze groep. We hebben samen iets moois neergezet. “Met elkaar, door elkaar, voor elkaar”.
Reflectie Patrick
Toen ik hoorde dat we deze opdracht kregen had ik gemixte gevoelens. Ik ben niet de meest creatiefste meesterbrein en daardoor kon ik mij in het begin ook niet echt vinden in deze opdracht. Ik kwam in een groepje terecht waar ik echt wel mee samen kon werken en met medestudenten die graag hieraan wilde werken. De communicatie binnen de groep vond ik goed. Via whatsapp en regelmatig op school. Hierdoor waren vaak snelle uitwisselingen van ideeën en meningen duidelijk. Iedereen had zijn eigen taak en dit heeft iedereen ook netjes uitgevoerd.
Dit zorgde ervoor dat mijn motivatie voor deze opdracht ook omhoog ging. Ons groepje is met het plan om OBS Unitatis op te richten. Onze school zorgt ervoor dat de leerlingen die naar deze school gaan meer in contact komen met natuur. Ik vind dit belangrijk omdat tegenwoordig ‘een simpele wandeling’ steeds gekker gaat klinken door een wereld die zich steeds meer digitaliseert. Leerlingen moeten niet overhoop worden gegooid met tablets en chromebooks, maar moeten meer omgevingsonderwijs krijgen. Het is namelijk ondervonden dat kinderen meer leren door te doen, dan door alleen maar constant opgaven te maken.
Op een punt ben ik het niet mee eens. Onze school wilt graag dieren rondom de school, zodat leerlingen meer gaan nadenken over dieren en wat voor gevolgen vervuiling bijvoorbeeld heeft. Ik vind dit aan de ene kant goed zodat de kinderen kritisch na gaan denken over dierenleed en het uitsterven van mooie, zeldzame dieren. Aan de andere kant zie ik vooral dierenleed. Dieren die daadwerkelijk in hokken moeten leven als ‘lesmateriaal’.
Als we alle plussen en minnen tegen elkaar wegstrepen ben ik trots op dit groepje, want door omstandigheden qua groepsgrootte hebben we het fantastisch aangepakt en een school neergezet waar de toekomst trots op mag zijn. Unitatis is er klaar voor, wij zijn er klaar voor, maar zijn jullie er klaar voor?
Reflectie Lindsey Ik ben tevreden over het verloop. Er is goed overlegd over alles. We hebben in het begin tijdens de lessen en soms nog in onze vrije tijd bij elkaar gezeten om te kijken wat voor ons belangrijk was en te brainstormen over de opdracht. Uiteindelijk hebben we de taken verdeeld en is iedereen zijn eigen ding gaan doen. Ik vind dit persoonlijk heel prettig, omdat zo je goed wist wat je moest doen en ook niet uiteindelijk voor verassingen kwamen te staan. Als je ergens niet helemaal uitkwam of je had nog plotseling een idee kon je dit zo in de Whatsapp groep bespreken. Iedereen heeft uiteindelijk een eigen inbreng gehad en en er is ook rekening gehouden met iedereens visie. Niet alle punten wat iedereen graag wou hebben we heel duidelijk aan bod laten komen, maar we hebben wel naar elkaar geluisterd en toch proberen dit een beetje in de school terug te laten komen. We hebben geprobeerd te zorgen voor een school waar iedereen tevreden was met de ideeen en de dingen waar wij voor staan als school, bijvoorbeeld dat wij het allemaal heel belangrijk vinden dat de kinderen leren door ergens actief mee bezig te zijn, in plaats van er alleen over te lezen en er vragen over te maken. . zelf ben ik het met alles waar wij als school voor staan wel eens. Ik kan me wel heel erg inleven in de punten die door sommige al eerder zijn genoemd, zoals dat de dieren in kleine hokjes leven. Ik had hier zelf nog niet bij stilgestaan en vind dat ze hier wel een goed punt hebben. Uiteindelijk ben ik heel blij met het resultaat. Ondanks dat er 2 uit ons groepje zijn gestopt, hebben we dit heel goed aangepakt en heeft ook iedereen erg enthousiast meegeholpen. Ook vind ik dat wij een school hebben gemaakt waar we wel echt trots op mogen zijn..